conjecture
US /kənˈdʒek.tʃɚ/
UK /kənˈdʒek.tʃɚ/
1.
vermoeden, gissing, speculatie
an opinion or conclusion formed on the basis of incomplete information
:
•
The detective's theory was based on conjecture, not solid evidence.
De theorie van de detective was gebaseerd op vermoedens, niet op solide bewijs.
•
His statement was pure conjecture, without any factual basis.
Zijn verklaring was pure speculatie, zonder enige feitelijke basis.
1.
vermoeden, gissen, speculeren
form an opinion or conclusion on the basis of incomplete information
:
•
We can only conjecture about the true cause of the accident.
We kunnen alleen speculeren over de ware oorzaak van het ongeluk.
•
Based on the limited data, I conjecture that the market will recover soon.
Op basis van de beperkte gegevens vermoed ik dat de markt snel zal herstellen.