distinguished
US /dɪˈstɪŋ.ɡwɪʃt/
UK /dɪˈstɪŋ.ɡwɪʃt/
1.
vooraanstaand, gerenommeerd, onderscheiden
successful, authoritative, and commanding great respect
:
•
He is a distinguished professor in the field of physics.
Hij is een vooraanstaand professor op het gebied van natuurkunde.
•
The university honored its most distinguished alumni.
De universiteit eerde haar meest vooraanstaande alumni.
2.
gedistingeerd, voornaam, statig
having an air of dignity or superiority
:
•
Her distinguished appearance commanded attention.
Haar gedistingeerde uitstraling trok de aandacht.
•
He had a distinguished bearing, even in casual clothes.
Hij had een gedistingeerde houding, zelfs in vrijetijdskleding.