distinction
US /dɪˈstɪŋk.ʃən/
UK /dɪˈstɪŋk.ʃən/
1.
onderscheid, verschil
a difference or contrast between similar things or people
:
•
There is a clear distinction between right and wrong.
Er is een duidelijk onderscheid tussen goed en kwaad.
•
He made a subtle distinction between the two concepts.
Hij maakte een subtiel onderscheid tussen de twee concepten.
2.
onderscheiding, roem, eer
excellence that sets someone or something apart from others
:
•
She achieved academic distinction with her outstanding research.
Ze behaalde academische onderscheiding met haar uitstekende onderzoek.
•
He served the country with great distinction.
Hij diende het land met grote onderscheiding.