counterpoint
US /ˈkaʊn.t̬ɚ.pɔɪnt/
UK /ˈkaʊn.t̬ɚ.pɔɪnt/
1.
contrapunt
the art or technique of setting, writing, or playing a melody or melodies in conjunction with another, according to fixed rules.
:
•
Bach's fugues are masterpieces of counterpoint.
Bachs fuga's zijn meesterwerken van contrapunt.
•
The composer studied counterpoint for many years.
De componist studeerde vele jaren contrapunt.
2.
contrapunt, tegenhanger
an argument, idea, or theme used to offset or contrast with another.
:
•
Her calm demeanor was a perfect counterpoint to his agitated state.
Haar kalme houding was een perfect contrapunt voor zijn geagiteerde toestand.
•
The novel uses humor as a counterpoint to its serious themes.
De roman gebruikt humor als contrapunt voor zijn serieuze thema's.
1.
contrasteren, tegenwicht bieden
to provide a contrasting element to something else.
:
•
The dark humor in the play counterpoints the tragic events.
De zwarte humor in het stuk contrasteert met de tragische gebeurtenissen.
•
The director used a bright color palette to counterpoint the somber mood of the film.
De regisseur gebruikte een helder kleurenpalet om de sombere sfeer van de film te contrasteren.