conceit

US /kənˈsiːt/
UK /kənˈsiːt/
"conceit" picture
1.

waan, verwaandheid

excessive pride in oneself

:
His conceit made him unpopular among his colleagues.
Zijn waan maakte hem impopulair onder zijn collega's.
She spoke with an air of utter conceit.
Ze sprak met een air van volslagen verwaandheid.
2.

gedachte, beeldspraak

a fanciful notion; an elaborate or fanciful metaphor, especially in poetry

:
The poet used a complex conceit to describe love as a journey.
De dichter gebruikte een complexe beeldspraak om liefde als een reis te beschrijven.
His argument was based on a clever but ultimately flawed conceit.
Zijn argument was gebaseerd op een slimme maar uiteindelijk gebrekkige gedachte.