collar
US /ˈkɑː.lɚ/
UK /ˈkɑː.lɚ/
1.
kraag
a band of material around the neck of a shirt, dress, coat, or jacket
:
•
He adjusted the collar of his shirt.
Hij verstelde de kraag van zijn overhemd.
•
The coat has a fur collar.
De jas heeft een bonten kraag.
2.
halsband
a band of leather or other strong material put around the neck of an animal, especially a dog or cat
:
•
The dog wore a red collar with a tag.
De hond droeg een rode halsband met een penning.
•
She put a new collar on her cat.
Ze deed een nieuwe halsband om haar kat.
1.
arresteren, pakken
to seize (someone) by the collar or neck
:
•
The police officer managed to collar the suspect after a short chase.
De politieagent wist de verdachte na een korte achtervolging te arresteren.
•
He was collared for shoplifting.
Hij werd gepakt voor winkeldiefstal.