capitulation
US /kəˌpɪtʃ.əˈleɪ.ʃən/
UK /kəˌpɪtʃ.əˈleɪ.ʃən/
1.
capitulatie, overgave
the action of surrendering or ceasing to resist an opponent or demand
:
•
The general demanded the enemy's immediate capitulation.
De generaal eiste de onmiddellijke capitulatie van de vijand.
•
His refusal to accept defeat was a sign that capitulation was not an option.
Zijn weigering om de nederlaag te accepteren was een teken dat capitulatie geen optie was.