blush
US /blʌʃ/
UK /blʌʃ/
1.
blozen, rood worden
to become red in the face from shame, embarrassment, or modesty
:
•
She blushed when he complimented her dress.
Ze bloosde toen hij haar jurk complimenteerde.
•
He couldn't help but blush at the unexpected attention.
Hij kon niet anders dan blozen door de onverwachte aandacht.
1.
blos, roodheid
a reddening of the face from shame, embarrassment, or modesty
:
•
A deep blush spread across her cheeks.
Een diepe blos verspreidde zich over haar wangen.
•
He tried to hide his blush, but it was too obvious.
Hij probeerde zijn blos te verbergen, maar het was te duidelijk.