bipolar

US /ˌbaɪˈpoʊ.lɚ/
UK /ˌbaɪˈpoʊ.lɚ/
"bipolar" picture
1.

bipolair, tweepolig

relating to or having two poles or extremities

:
•
The magnet has a bipolar field.
De magneet heeft een bipolair veld.
•
The circuit uses a bipolar transistor.
Het circuit gebruikt een bipolaire transistor.
:
dipolartwo-poled
2.

bipolair, manisch-depressief

characterized by two opposite extremes; especially relating to or suffering from bipolar disorder

:
•
She was diagnosed with bipolar disorder.
Ze werd gediagnosticeerd met een bipolaire stoornis.
•
His moods are very bipolar, swinging from extreme happiness to deep sadness.
Zijn stemmingen zijn erg bipolair, schommelend van extreme vrolijkheid naar diepe droefheid.
:
manic-depressivemoodyunstable
:
bipolar disorder