barricade
US /ˈber.ə.keɪd/
UK /ˈber.ə.keɪd/
1.
barricade, versperring
an improvised barrier erected across a street or other thoroughfare to prevent the passage of persons or vehicles
:
•
The police set up a barricade to control the crowd.
De politie zette een barricade op om de menigte onder controle te houden.
•
Protesters built a makeshift barricade from old tires and debris.
Demonstranten bouwden een geïmproviseerde barricade van oude banden en puin.
1.
barricaderen, afzetten
block or defend with a barricade
:
•
They decided to barricade the doors with furniture.
Ze besloten de deuren te barricaderen met meubels.
•
The police had to barricade the street to prevent further access.
De politie moest de straat afzetten om verdere toegang te voorkomen.