staccato
US /stəˈkɑː.t̬oʊ/
UK /stəˈkɑː.t̬oʊ/
1.
staccato, kesik kesik
with each note sharply detached or separated from the others; short and disconnected
:
•
The pianist played the passage staccato.
Piyanist pasajı staccato çaldı.
•
His speech was delivered in short, staccato bursts.
Konuşması kısa, kesik kesik patlamalarla yapıldı.
1.
staccato, kesik ses
a series of short, sharp, or disconnected sounds or movements
:
•
The machine gun fired in a rapid staccato.
Makineli tüfek hızlı bir staccato ile ateş etti.
•
Her laughter was a sudden, nervous staccato.
Gülüşü ani, gergin bir staccato idi.
1.
staccato, kesik kesik
characterized by short, sharp sounds or movements
:
•
The rain made a staccato drumming on the windowpane.
Yağmur pencere camında kesik kesik bir davul sesi çıkardı.
•
He spoke in a staccato voice, emphasizing each word.
Her kelimeyi vurgulayarak kesik kesik bir sesle konuştu.