repudiate
US /rɪˈpjuː.di.eɪt/
UK /rɪˈpjuː.di.eɪt/
1.
reddetmek, inkar etmek
refuse to accept or be associated with
:
•
She decided to repudiate the accusations made against her.
Kendisine yöneltilen suçlamaları reddetmeye karar verdi.
•
The company will repudiate any claims of negligence.
Şirket, ihmal iddialarını reddedecektir.
2.
reddetmek, tanımamak
refuse to fulfill or discharge (an agreement, obligation, or debt)
:
•
The government decided to repudiate its foreign debt.
Hükümet dış borcunu reddetmeye karar verdi.
•
He threatened to repudiate the contract if the terms were not met.
Şartlar yerine getirilmezse sözleşmeyi reddetmekle tehdit etti.