primitive
US /ˈprɪm.ə.t̬ɪv/
UK /ˈprɪm.ə.t̬ɪv/
1.
ilkel, başlangıçtaki
relating to, denoting, or preserving the character of an early stage in the evolutionary or historical development of something
:
•
Early humans used primitive tools for hunting.
İlk insanlar avlanmak için ilkel aletler kullandılar.
•
The tribe lived in a primitive society.
Kabile ilkel bir toplumda yaşıyordu.
2.
ilkel, gelişmemiş
not developed or sophisticated; crude
:
•
The computer graphics were quite primitive by today's standards.
Bilgisayar grafikleri günümüz standartlarına göre oldukça ilkeldi.
•
His understanding of the subject was very primitive.
Konuya ilişkin anlayışı çok ilkeldi.
1.
ilkel, ilkel insan
a person belonging to a preliterate, nonindustrial society or culture
:
•
The anthropologist studied the customs of the primitives.
Antropolog, ilkellerin geleneklerini inceledi.
•
Some art critics refer to certain self-taught artists as primitives.
Bazı sanat eleştirmenleri, bazı otodidakt sanatçıları ilkel olarak adlandırır.