precipitate
US /prɪˈsɪp.ə.teɪt/
UK /prɪˈsɪp.ə.teɪt/
1.
tetiklemek, hızlandırmak, neden olmak
cause (an event or situation, typically one that is bad or undesirable) to happen suddenly, unexpectedly, or prematurely
:
•
The economic crisis was precipitated by a collapse in housing prices.
Ekonomik kriz, konut fiyatlarındaki çöküşle tetiklendi.
•
His resignation precipitated a leadership crisis.
İstifası bir liderlik krizini tetikledi.
2.
çöktürmek, tortu oluşturmak
cause (a substance) to be deposited in solid form from a solution
:
•
Adding the chemical will precipitate the salt out of the solution.
Kimyasal madde eklemek tuzu çözeltiden çökeltecektir.
•
The reaction caused a white solid to precipitate.
Reaksiyon beyaz bir katının çökmesine neden oldu.
1.
aceleci, düşüncesiz, hızlı
done, made, or acting suddenly or without careful consideration
:
•
He made a precipitate decision to quit his job.
İşinden ayrılmak için aceleci bir karar verdi.
•
The government's precipitate actions led to widespread protests.
Hükümetin aceleci eylemleri yaygın protestolara yol açtı.
1.
çökelti, tortu
a substance precipitated from a solution
:
•
The chemist collected the white precipitate from the bottom of the beaker.
Kimyager, beherin dibinden beyaz çökeltiyi topladı.
•
The formation of a precipitate indicates a chemical reaction has occurred.
Bir çökelti oluşumu kimyasal bir reaksiyonun meydana geldiğini gösterir.