minor
US /ˈmaɪ.nɚ/
UK /ˈmaɪ.nɚ/
1.
küçük, önemsiz, hafif
not important or serious
:
•
It's only a minor problem.
Bu sadece küçük bir sorun.
•
She suffered only minor injuries in the accident.
Kazada sadece hafif yaralar aldı.
2.
küçük, reşit olmayan
a person under the age of full legal responsibility
:
•
Alcohol cannot be sold to minors.
Alkol küçüklere satılamaz.
•
The law protects minors from exploitation.
Yasa küçükleri sömürüden korur.
1.
küçük, reşit olmayan
a person under the age of full legal responsibility
:
•
He is still a minor and cannot sign the contract.
Hala bir küçük ve sözleşmeyi imzalayamaz.
•
The court appointed a guardian for the minor.
Mahkeme küçük için bir vasi atadı.