interact
US /ˌɪn.t̬ɚˈækt/
UK /ˌɪn.t̬ɚˈækt/
1.
etkileşimde bulunmak, karşılıklı etki etmek
act in such a way as to have an effect on another; act reciprocally
:
•
The two chemicals interact to form a new compound.
İki kimyasal yeni bir bileşik oluşturmak için etkileşime girer.
•
It's interesting to see how different cultures interact.
Farklı kültürlerin nasıl etkileşimde bulunduğunu görmek ilginç.