innocent
US /ˈɪn.ə.sənt/
UK /ˈɪn.ə.sənt/
1.
masum, suçsuz
not guilty of a crime or offense
:
•
The jury found him innocent of all charges.
Jüri onu tüm suçlamalardan masum buldu.
•
She was an innocent bystander caught in the crossfire.
Çapraz ateşte kalan masum bir seyirciydi.
2.
saf, masum
having no experience of the world or of evil; naive
:
•
Her innocent smile charmed everyone.
Masum gülümsemesi herkesi büyüledi.
•
He has an innocent belief that everyone is good.
Herkesin iyi olduğuna dair masum bir inancı var.
1.
masum
an innocent person
:
•
The police released the innocent after questioning.
Polis sorgulamanın ardından masumu serbest bıraktı.
•
We must protect the innocent from harm.
Masumları zarardan korumalıyız.