offender
US /əˈfen.dɚ/
UK /əˈfen.dɚ/
1.
suçlu, fail, ihlal eden
a person who commits an illegal act
:
•
The police are searching for the offender.
Polis suçluyu arıyor.
•
First-time offenders may receive a lighter sentence.
İlk kez suç işleyenler daha hafif bir ceza alabilir.
2.
rahatsız edici, suçlu
a person or thing that causes offense or annoyance
:
•
The strong smell from the factory is a major offender.
Fabrikadan gelen güçlü koku büyük bir rahatsız edici unsurdur.
•
He's a repeat offender when it comes to being late.
Geç kalma konusunda sürekli suç işleyen biri.