illegitimate
US /ˌɪl.ɪˈdʒɪt̬.ə.mət/
UK /ˌɪl.ɪˈdʒɪt̬.ə.mət/
1.
gayrimeşru, yasa dışı
not authorized by law; unlawful
:
•
The court declared the contract illegitimate.
Mahkeme sözleşmeyi gayrimeşru ilan etti.
•
His claim to the throne was considered illegitimate.
Tahta olan iddiası gayrimeşru kabul edildi.
2.
gayrimeşru, piç
(of a child) born of parents not married to each other; born out of wedlock
:
•
In the past, an illegitimate child often faced social stigma.
Geçmişte, gayrimeşru bir çocuk genellikle sosyal damgalanmayla karşılaşırdı.
•
The novel tells the story of an illegitimate heir.
Roman, gayrimeşru bir mirasçının hikayesini anlatıyor.