growl

US /ɡraʊl/
UK /ɡraʊl/
"growl" picture
1.

hırlamak

to make a low, guttural, and often menacing sound, typically produced by an animal (especially a dog) in the throat

:
•
The dog began to growl at the stranger.
Köpek yabancıya hırlamaya başladı.
•
A bear's growl can be very intimidating.
Bir ayının hırıltısı çok korkutucu olabilir.
:
snarlrumblegrumbleroarbellow
2.

homurdanmak, hırlamak

to make a low, rumbling sound, often indicating displeasure or a warning, similar to an animal's growl but made by a person

:
•
He let out a low growl of frustration.
Düşük bir hırıltı ile hayal kırıklığını dile getirdi.
•
The old man would often growl about the noisy children.
Yaşlı adam gürültülü çocuklara sık sık hırlardı.
:
grumblemuttercomplainmurmurrumble
1.

hırıltı

a low, guttural sound, typically made by an animal (especially a dog) as a sign of anger or warning

:
•
We heard a fierce growl from the bushes.
Çalılıklardan şiddetli bir hırıltı duyduk.
•
The wolf gave a warning growl.
Kurt uyarıcı bir hırıltı çıkardı.
:
snarlrumblegrumbleroarbellow