forfeit
US /ˈfɔːr.fɪt/
UK /ˈfɔːr.fɪt/
1.
kaybetmek, feragat etmek
lose or be deprived of (property or a right or privilege) as a penalty for wrongdoing
:
•
He had to forfeit his deposit because he canceled the booking late.
Rezervasyonu geç iptal ettiği için depozitosunu kaybetmek zorunda kaldı.
•
The team had to forfeit the game due to too many penalties.
Takım, çok fazla ceza nedeniyle maçı kaybetmek zorunda kaldı.
1.
ceza, kayıp, müsadere
a penalty for wrongdoing, especially in a legal contract
:
•
The contract stipulated a forfeit if the terms were not met.
Sözleşme, şartlar yerine getirilmezse bir ceza öngörüyordu.
•
They paid a heavy forfeit for their mistake.
Hataları için ağır bir ceza ödediler.