dissociate
US /dɪˈsoʊ.ʃi.eɪt/
UK /dɪˈsoʊ.ʃi.eɪt/
1.
ayırmak, ilişiğini kesmek
disconnect or separate (something) from something else so that they are no longer in combination or association
:
•
It's important to dissociate yourself from negative influences.
Olumsuz etkilerden kendini ayırmak önemlidir.
•
The company tried to dissociate itself from the scandal.
Şirket skandaldan kendini ayırmaya çalıştı.
2.
ayrışmak, dissosiye olmak
(in chemistry) (of a molecule) split into smaller molecules, atoms, or ions, especially reversibly
:
•
When heated, the compound will dissociate into its constituent elements.
Isıtıldığında, bileşik kurucu elementlerine ayrışacaktır.
•
Acids dissociate in water to produce hydrogen ions.
Asitler suda ayrışarak hidrojen iyonları üretir.