disordered
US /dɪˈsɔːr.dɚd/
UK /dɪˈsɔːr.dɚd/
1.
dağınık, düzensiz
not arranged in a neat or orderly way
:
•
His room was always disordered, with clothes and books scattered everywhere.
Odası her zaman dağınıktı, kıyafetler ve kitaplar her yere dağılmıştı.
•
The files were completely disordered after the system crash.
Sistem çökmesinden sonra dosyalar tamamen düzensizdi.
2.
bozuk, düzensiz
suffering from a mental or physical disorder
:
•
He was diagnosed with a disordered eating pattern.
Kendisine bozuk bir yeme düzeni teşhisi konuldu.
•
The patient exhibited disordered thoughts and speech.
Hasta düzensiz düşünceler ve konuşma sergiledi.