dismiss
US /dɪˈsmɪs/
UK /dɪˈsmɪs/

1.
2.
reddetmek, önemsememek
treat as unworthy of consideration; disregard
:
•
He dismissed my concerns as trivial.
Endişelerimi önemsiz diye geçiştirdi.
•
Don't just dismiss the idea without thinking about it.
Fikri düşünmeden reddetme.