disgust
US /dɪsˈɡʌst/
UK /dɪsˈɡʌst/
1.
tiksinme, iğrenme
a feeling of revulsion or strong disapproval aroused by something unpleasant or offensive
:
•
The sight of the rotten food filled her with disgust.
Çürük yiyeceklerin görüntüsü onu tiksinç bir duyguyla doldurdu.
•
He expressed his disgust at the politician's actions.
Politikacının eylemlerine karşı tiksinç duygularını dile getirdi.
1.
tiksinmek, iğrenmek
cause (someone) to feel revulsion or strong disapproval
:
•
His rude behavior began to disgust her.
Kaba davranışları onu tiksinmeye başladı.
•
The amount of waste produced by the factory truly disgusts me.
Fabrikanın ürettiği atık miktarı beni gerçekten tiksinç hale getiriyor.