repel
US /rɪˈpel/
UK /rɪˈpel/
1.
püskürtmek, kovmak, itmek
drive or force (an attack or attacker) back or away
:
•
The army successfully repelled the enemy attack.
Ordu düşman saldırısını başarıyla püskürttü.
•
The new insect spray is designed to repel mosquitoes.
Yeni böcek spreyi sivrisinekleri kovmak için tasarlandı.
2.
itici gelmek, tiksindirmek
be repulsive or distasteful to
:
•
The smell of durian tends to repel many people.
Durian kokusu birçok insanı itme eğilimindedir.
•
His arrogant attitude repels potential clients.
Kibirli tavrı potansiyel müşterileri itici bulur.
3.
itmek, geçirmemek
(of a substance) be impervious to (another substance)
:
•
This fabric is treated to repel water.
Bu kumaş suyu itmek için işlenmiştir.
•
Oil and water repel each other.
Yağ ve su birbirini iter.