decree
US /dɪˈkriː/
UK /dɪˈkriː/
1.
kararname, ferman, emir
an official order issued by a legal authority
:
•
The government issued a decree banning public gatherings.
Hükümet, halka açık toplantıları yasaklayan bir kararname çıkardı.
•
The king's decree was absolute and could not be challenged.
Kralın kararnamesi mutlaktı ve itiraz edilemezdi.
2.
mahkeme kararı, hüküm
a formal judgment of a court
:
•
The court issued a decree of divorce.
Mahkeme boşanma kararı çıkardı.
•
The judge's decree finalized the property dispute.
Hakimin kararı mülkiyet anlaşmazlığını kesinleştirdi.
1.
karar vermek, buyurmak, emretmek
to order (something) by decree
:
•
The king decreed that all taxes must be paid by the end of the month.
Kral, tüm vergilerin ay sonuna kadar ödenmesini emretti.
•
The council decreed new regulations for waste disposal.
Konsey, atık bertarafı için yeni düzenlemeler kararlaştırdı.