counsel
US /ˈkaʊn.səl/
UK /ˈkaʊn.səl/
1.
öğüt, tavsiye
advice, especially that given formally
:
•
He sought legal counsel before making a decision.
Karar vermeden önce hukuki danışmanlık aradı.
•
The wise elder offered valuable counsel to the young leader.
Bilge yaşlı, genç lidere değerli öğütler verdi.
2.
avukat, hukuk danışmanı
a barrister or group of barristers appointed to advise and represent a party in legal matters
:
•
The defense counsel presented a strong argument.
Savunma avukatı güçlü bir argüman sundu.
•
She hired a new counsel for her appeal.
Temyizi için yeni bir avukat tuttu.
1.
öğüt vermek, tavsiye etmek
give advice to (someone) concerning a course of action
:
•
The therapist will counsel him on managing his stress.
Terapist ona stresini yönetme konusunda danışmanlık yapacak.
•
Parents should counsel their children against drug abuse.
Ebeveynler çocuklarına uyuşturucu kullanımına karşı öğüt vermelidir.