bankrupt

US /ˈbæŋ.krʌpt/
UK /ˈbæŋ.krʌpt/
"bankrupt" picture
1.

iflas etmiş, batık

a person or organization declared in law as unable to pay their debts.

:
•
The company went bankrupt after years of financial mismanagement.
Şirket, yıllarca süren mali kötü yönetimden sonra iflas etti.
•
He was declared bankrupt and lost all his assets.
İflas etti ve tüm varlıklarını kaybetti.
:
insolventruinedbrokedestituteimpoverished
1.

iflas ettirmek, batırmak

to cause (a person or organization) to become bankrupt.

:
•
The high legal fees could bankrupt him.
Yüksek avukatlık ücretleri onu iflas ettirebilir.
•
Their lavish spending threatened to bankrupt the family.
Gösterişli harcamaları aileyi iflas ettirme tehdidi oluşturuyordu.
:
ruinimpoverishdestitutebeggarcripple
1.

iflas eden

a person or organization that is bankrupt.

:
•
The court appointed a trustee to manage the assets of the bankrupt.
Mahkeme, iflas edenin varlıklarını yönetmek üzere bir kayyum atadı.
•
The bankrupt was unable to pay his creditors.
İflas eden, alacaklılarına ödeme yapamadı.
:
insolventdebtor