beggar
US /ˈbeɡ.ɚ/
UK /ˈbeɡ.ɚ/
1.
dilenci
a person, typically a homeless one, who lives by asking for money or food
:
•
The old beggar sat by the roadside, asking for alms.
Yaşlı dilenci yol kenarında oturmuş sadaka istiyordu.
•
He gave some change to the beggar.
Dilenciye biraz bozuk para verdi.
1.
yoksullaştırmak, dilenciye çevirmek
reduce (someone) to poverty
:
•
The war had beggared the entire nation.
Savaş tüm ulusu yoksullaştırmıştı.
•
His extravagant lifestyle will soon beggar him.
Savurgan yaşam tarzı onu yakında dilenciye çevirecek.