voiceless
US /ˈvɔɪs.ləs/
UK /ˈvɔɪs.ləs/
1.
ไม่ก้อง
not voiced; pronounced without vibration of the vocal cords
:
•
The 's' in 'cats' is a voiceless sound.
ตัว 's' ในคำว่า 'cats' เป็นเสียงไม่ก้อง
•
Many consonants in English are voiceless.
พยัญชนะหลายตัวในภาษาอังกฤษเป็นเสียงไม่ก้อง
2.
ไร้เสียง, เงียบ
having no voice; silent
:
•
The old man was left voiceless after the stroke.
ชายชรากลายเป็นคนไร้เสียงหลังจากเป็นโรคหลอดเลือดสมอง
•
The crowd stood voiceless, stunned by the news.
ฝูงชนยืนเงียบงัน ตกตะลึงกับข่าว
3.
ไร้เสียง, ไม่มีสิทธิ์ออกเสียง
having no power to express one's opinions or desires
:
•
The oppressed community felt voiceless in the face of injustice.
ชุมชนที่ถูกกดขี่รู้สึกไร้เสียงเมื่อเผชิญกับความอยุติธรรม
•
She fought for the rights of the voiceless.
เธอต่อสู้เพื่อสิทธิของคนไร้เสียง