the upper hand
US /ðə ˈʌpər hænd/
UK /ðə ˈʌpər hænd/
1.
ความได้เปรียบ, อำนาจควบคุม
an advantage or control over someone or something
:
•
She always tries to get the upper hand in any argument.
เธอพยายามที่จะได้เปรียบในการโต้เถียงเสมอ
•
Our team gained the upper hand in the second half of the game.
ทีมของเราได้เปรียบในครึ่งหลังของเกม