upper class
US /ˌʌp.ɚ ˈklæs/
UK /ˌʌp.ɚ ˈklæs/
1.
ชนชั้นสูง, ชนชั้นนำ
the social group at the highest level in society, typically consisting of people with inherited wealth, high social status, and often aristocratic titles
:
•
The novel satirizes the manners and customs of the upper class.
นวนิยายเรื่องนี้เสียดสีมารยาทและขนบธรรมเนียมของชนชั้นสูง
•
She was born into an upper class family.
เธอเกิดในครอบครัวชนชั้นสูง
1.
ของชนชั้นสูง, หรูหรา
relating to or characteristic of the upper class
:
•
He spoke with an upper class accent.
เขาพูดด้วยสำเนียงชนชั้นสูง
•
The restaurant has an upper class clientele.
ร้านอาหารมีลูกค้าชนชั้นสูง