stubbornness
US /ˈstʌb.ɚn.nəs/
UK /ˈstʌb.ɚn.nəs/
1.
ความดื้อรั้น, ความหัวแข็ง
the quality or state of being unchangeably fixed in opinion or purpose
:
•
His stubbornness prevented him from admitting his mistake.
ความดื้อรั้นของเขาทำให้เขาไม่ยอมรับความผิดพลาด
•
Despite the evidence, her stubbornness kept her from changing her mind.
แม้จะมีหลักฐาน แต่ความดื้อรั้นของเธอก็ทำให้เธอไม่เปลี่ยนใจ