stand
US /stænd/
UK /stænd/
1.
ยืน
have or maintain an upright position, supported by one's feet
:
•
Please stand when the judge enters.
โปรดยืนขึ้นเมื่อผู้พิพากษาเข้ามา
•
He had to stand for hours during the concert.
เขาต้องยืนเป็นชั่วโมงระหว่างคอนเสิร์ต
2.
3.
ตั้งอยู่, อยู่
be in a particular place or position
:
•
The house stands on a hill overlooking the sea.
บ้านตั้งอยู่บนเนินเขาที่มองเห็นทะเล
•
A tall oak tree stands in the middle of the field.
ต้นโอ๊กสูงตั้งอยู่กลางทุ่ง
4.
ทน, อดทน
be able to tolerate or endure (something)
:
•
I can't stand his constant complaining.
ฉันทนไม่ไหวกับการบ่นไม่หยุดของเขา
•
She can't stand the sight of blood.
เธอทนไม่ได้เมื่อเห็นเลือด
1.