splint
US /splɪnt/
UK /splɪnt/
1.
เฝือก
a strip of rigid material used for supporting and immobilizing a broken bone or injured part of the body
:
•
The doctor applied a splint to her broken arm.
หมอใส่เฝือกที่แขนที่หักของเธอ
•
He had to wear a finger splint for several weeks.
เขาต้องใส่เฝือกนิ้วเป็นเวลาหลายสัปดาห์
1.
เข้าเฝือก
to secure (a broken bone or injured part) with a splint
:
•
The paramedic quickly splinted the injured leg.
เจ้าหน้าที่พยาบาลรีบเข้าเฝือกขาที่บาดเจ็บ
•
We need to splint this branch to help it heal.
เราต้องเข้าเฝือกกิ่งนี้เพื่อช่วยให้มันหาย