revolutionary
US /ˌrev.əˈluː.ʃən.er.i/
UK /ˌrev.əˈluː.ʃən.er.i/
1.
ปฏิวัติ
involved in or causing a revolution
:
•
The revolutionary forces marched towards the capital.
กองกำลังปฏิวัติเดินทัพเข้าสู่เมืองหลวง
•
He was a leader of the revolutionary movement.
เขาเป็นผู้นำของการเคลื่อนไหวปฏิวัติ
2.
ปฏิวัติวงการ, ล้ำสมัย
involving or causing a complete or dramatic change
:
•
The invention of the internet was a revolutionary development.
การประดิษฐ์อินเทอร์เน็ตเป็นการพัฒนาที่ปฏิวัติวงการ
•
This new technology offers a truly revolutionary approach to energy production.
เทคโนโลยีใหม่นี้นำเสนอแนวทางที่ปฏิวัติวงการอย่างแท้จริงในการผลิตพลังงาน
1.
นักปฏิวัติ, ผู้ก่อการกบฏ
a person who advocates or engages in political revolution
:
•
Che Guevara is considered a famous revolutionary.
เช เกวาราถูกยกย่องว่าเป็นนักปฏิวัติที่มีชื่อเสียง
•
The government arrested several suspected revolutionaries.
รัฐบาลจับกุมนักปฏิวัติที่ต้องสงสัยหลายคน