radical
US /ˈræd.ɪ.kəl/
UK /ˈræd.ɪ.kəl/
1.
รุนแรง, ถึงรากถึงโคน, โดยสิ้นเชิง
relating to or affecting the fundamental nature of something; far-reaching or thorough.
:
•
The company underwent a radical transformation.
บริษัทได้ผ่านการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรง
•
He proposed a radical solution to the problem.
เขาเสนอวิธีแก้ปัญหาที่รุนแรง
2.
หัวรุนแรง, สุดโต่ง, ปฏิวัติ
(of a person or group) advocating or based on thorough or extreme political or social change; representing an extreme section of a political party.
:
•
The party's radical wing pushed for immediate reforms.
ปีกหัวรุนแรงของพรรคผลักดันให้มีการปฏิรูปทันที
•
She is known for her radical views on education.
เธอเป็นที่รู้จักจากมุมมองที่หัวรุนแรงเกี่ยวกับการศึกษา
1.
นักปฏิวัติ, ผู้หัวรุนแรง, ผู้สุดโต่ง
a person who advocates thorough or extreme political or social change; a member of a political party or group representing an extreme wing.
:
•
The young radical joined the protest movement.
นักปฏิวัติหนุ่มเข้าร่วมการเคลื่อนไหวประท้วง
•
He was considered a radical in his time.
เขาถูกมองว่าเป็นนักปฏิวัติในยุคของเขา