rebellious
US /rɪˈbel.i.əs/
UK /rɪˈbel.i.əs/
1.
ขบถ, หัวรั้น
showing a desire to resist authority, control, or convention
:
•
The rebellious teenager often clashed with his parents.
วัยรุ่นหัวรั้นมักจะทะเลาะกับพ่อแม่ของเขา
•
She had a rebellious spirit and always questioned the rules.
เธอมีจิตวิญญาณที่ขบถและตั้งคำถามกับกฎเกณฑ์เสมอ
2.
กบฏ, ปฏิวัติ
of or characteristic of a rebel
:
•
The group launched a rebellious attack against the government.
กลุ่มได้เปิดฉากการโจมตีที่เป็นกบฏต่อรัฐบาล
•
They joined the rebellious forces in the civil war.
พวกเขาเข้าร่วมกองกำลังกบฏในสงครามกลางเมือง