residency
US /ˈrez.ə.dən.si/
UK /ˈrez.ə.dən.si/
1.
ถิ่นที่อยู่, การพำนัก
the fact of living in a particular place
:
•
He established residency in Canada last year.
เขาสร้างถิ่นที่อยู่ในแคนาดาเมื่อปีที่แล้ว
•
Proof of residency is required for the application.
ต้องมีหลักฐานการพำนักสำหรับการสมัคร
2.
แพทย์ประจำบ้าน, การฝึกอบรมเฉพาะทาง
a period of specialized training in medicine after graduation from medical school
:
•
She is currently completing her residency in pediatrics.
เธอกำลังฝึกแพทย์ประจำบ้านด้านกุมารเวชศาสตร์
•
His residency at the hospital lasted three years.
การฝึกแพทย์ประจำบ้านของเขาที่โรงพยาบาลใช้เวลาสามปี