habitation

US /ˌhæb.əˈteɪ.ʃən/

UK /ˌhæb.əˈteɪ.ʃən/

การอยู่อาศัย, ที่อยู่อาศัย

the act of living in a particular place

•

The old house was unfit for human habitation.

บ้านเก่าไม่เหมาะสำหรับการอยู่อาศัยของมนุษย์

•

Evidence of early human habitation was found in the cave.

พบหลักฐานการอยู่อาศัยของมนุษย์ยุคแรกในถ้ำ

ที่อยู่อาศัย, แหล่งที่อยู่

a place of residence; a dwelling

•

The remote cabin served as their temporary habitation.

กระท่อมที่ห่างไกลทำหน้าที่เป็นที่อยู่อาศัยชั่วคราวของพวกเขา

•

Birds often build their habitations in trees.

นกมักจะสร้างที่อยู่อาศัยของพวกมันบนต้นไม้