residence
US /ˈrez.ə.dəns/
UK /ˈrez.ə.dəns/
1.
ที่พำนัก, ที่อยู่อาศัย, บ้าน
a person's home; the place where someone lives
:
•
The President's official residence is the White House.
ที่พำนักอย่างเป็นทางการของประธานาธิบดีคือทำเนียบขาว
•
She changed her residence to a new city.
เธอเปลี่ยนที่อยู่ไปยังเมืองใหม่
2.
การพำนัก, การอยู่อาศัย
the act of residing in a place
:
•
Proof of residence is required for voter registration.
ต้องมีหลักฐานการพำนักสำหรับการลงทะเบียนผู้มีสิทธิเลือกตั้ง
•
His long residence in the country made him fluent in the local language.
การพำนักระยะยาวของเขาในประเทศทำให้เขาพูดภาษาท้องถิ่นได้คล่องแคล่ว