metal
US /ˈmet̬.əl/
UK /ˈmet̬.əl/
1.
โลหะ
a solid material that is typically hard, shiny, malleable, fusible, and ductile, with good electrical and thermal conductivity (e.g., iron, gold, silver, copper, and aluminum).
:
•
The sculpture was made of polished metal.
ประติมากรรมทำจากโลหะขัดเงา
•
Copper is a common metal used in electrical wiring.
ทองแดงเป็นโลหะทั่วไปที่ใช้ในสายไฟ
2.
เมทัล, เพลงเมทัล
a genre of rock music characterized by a strong beat and a loud, distorted sound, often with aggressive or dark lyrics.
:
•
He prefers listening to heavy metal music.
เขาชอบฟังเพลงเฮฟวี่เมทัล
•
The band played a loud metal song.
วงดนตรีเล่นเพลงเมทัลที่เสียงดัง
1.
หุ้มโลหะ, ตกแต่งด้วยโลหะ
to cover or decorate with metal.
:
•
The artisan decided to metal the edges of the wooden box for durability.
ช่างฝีมือตัดสินใจหุ้มโลหะขอบกล่องไม้เพื่อความทนทาน
•
The old door was metaled with decorative ironwork.
ประตูเก่าถูกหุ้มโลหะด้วยเหล็กดัดตกแต่ง