ความหมายของคำ alloy ในภาษาไทย
alloy ในภาษาอังกฤษหมายถึงอะไร? มาร่วมค้นหาความหมาย การออกเสียง และวิธีใช้คำนี้อย่างละเอียดกับ Lingoland
alloy
US /ˈæl.ɔɪ/
UK /ˈæl.ɔɪ/
คำนาม
1.
โลหะผสม
a metal made by combining two or more metallic elements, especially to give greater strength or resistance to corrosion
ตัวอย่าง:
•
Brass is an alloy of copper and zinc.
ทองเหลืองเป็นโลหะผสมของทองแดงและสังกะสี
•
Stainless steel is a common alloy used in kitchens.
สเตนเลสเป็นโลหะผสมทั่วไปที่ใช้ในห้องครัว
กริยา
1.
ผสมโลหะ
to mix metals to make an alloy
ตัวอย่าง:
•
The engineers decided to alloy the iron with carbon to create steel.
วิศวกรตัดสินใจผสมเหล็กกับคาร์บอนเพื่อสร้างเหล็กกล้า
•
Gold is often alloyed with other metals to make it harder.
ทองคำมักจะถูกผสมกับโลหะอื่นเพื่อให้แข็งขึ้น
เรียนคำนี้ที่ Lingoland