merit
US /ˈmer.ɪt/
UK /ˈmer.ɪt/
1.
คุณค่า, ความดี, ความชอบ
the quality of being particularly good or worthy, especially so as to deserve praise or reward
:
•
The proposal has considerable merit.
ข้อเสนอมีคุณค่าอย่างมาก
•
Her work is of outstanding merit.
ผลงานของเธอมีคุณค่าโดดเด่น
1.
สมควรได้รับ, คู่ควร
deserve or be worthy of (something, especially reward, punishment, or attention)
:
•
The case does not merit further investigation.
คดีนี้ไม่สมควรได้รับการสอบสวนเพิ่มเติม
•
His actions merit a severe reprimand.
การกระทำของเขาสมควรได้รับการตำหนิอย่างรุนแรง