warrant
US /ˈwɔːr.ənt/
UK /ˈwɔːr.ənt/
1.
หมาย, ใบอนุญาต
a document issued by a legal or government official authorizing the police or another body to make an arrest, search premises, or carry out some other action relating to the administration of justice
:
•
The judge issued a search warrant for the suspect's home.
ผู้พิพากษาออกหมายค้นบ้านผู้ต้องสงสัย
•
They obtained an arrest warrant for the fugitive.
พวกเขาได้รับหมายจับสำหรับผู้หลบหนี
2.
การรับประกัน, การค้ำประกัน
a guarantee or assurance, typically provided in writing, that a product or service will meet certain standards or be repaired/replaced if defective
:
•
The new car comes with a three-year warranty.
รถยนต์ใหม่มาพร้อมกับการรับประกันสามปี
•
Keep your receipt as proof of warranty.
เก็บใบเสร็จไว้เป็นหลักฐานการรับประกัน
1.
รับประกัน, สมควรได้รับ
justify or necessitate (a course of action)
:
•
His rude behavior did not warrant such a harsh response.
พฤติกรรมหยาบคายของเขาไม่สมควรได้รับการตอบสนองที่รุนแรงเช่นนั้น
•
The situation is serious enough to warrant immediate action.
สถานการณ์ร้ายแรงพอที่จะรับประกันการดำเนินการทันที