kick
US /kɪk/
UK /kɪk/
1.
2.
เลิก, หยุด
to stop doing or using something harmful
:
•
It's hard to kick a bad habit.
มันยากที่จะเลิกนิสัยที่ไม่ดี
•
He managed to kick his drug addiction.
เขาจัดการเลิกยาเสพติดได้
1.
2.
ความกระปรี้กระเปร่า, ความสุข, ความตื่นเต้น
a sudden, strong, and usually pleasant effect or sensation
:
•
The coffee gave him a real kick.
กาแฟทำให้เขารู้สึกกระปรี้กระเปร่าจริงๆ
•
She gets a kick out of helping others.
เธอได้รับความสุขจากการช่วยเหลือผู้อื่น