house
US /haʊs/
UK /haʊs/
1.
บ้าน
a building for human habitation, especially one that is lived in by a family or small group of people
:
•
They bought a new house in the suburbs.
พวกเขาซื้อบ้านใหม่ในชานเมือง
•
The old house needs a lot of repairs.
บ้านเก่าต้องการการซ่อมแซมมากมาย
2.
โรง, สำนัก
a building in which people meet for a particular activity
:
•
The opera house was packed for the premiere.
โรงโอเปร่าเต็มไปด้วยผู้คนสำหรับการแสดงรอบปฐมทัศน์
•
The publishing house released a new novel.
สำนักพิมพ์ออกนวนิยายเล่มใหม่
1.
ให้ที่พักพิง, รองรับ
to provide (a person or animal) with a place to live
:
•
The shelter aims to house homeless people.
ที่พักพิงมีเป้าหมายที่จะให้ที่พักพิงแก่คนไร้บ้าน
•
The new building will house the entire department.
อาคารใหม่จะรองรับทั้งแผนก