พจนานุกรมอังกฤษ-ไทย

ความหมายของคำ habit ในภาษาไทย

habit ในภาษาอังกฤษหมายถึงอะไร? มาร่วมค้นหาความหมาย การออกเสียง และวิธีใช้คำนี้อย่างละเอียดกับ Lingoland

habit

US /ˈhæb.ɪt/
UK /ˈhæb.ɪt/
"habit" picture

คำนาม

1.

นิสัย, ความเคยชิน

a settled or regular tendency or practice, especially one that is hard to give up

ตัวอย่าง:
•
Smoking is a bad habit.
การสูบบุหรี่เป็นนิสัยที่ไม่ดี
•
She has a habit of biting her nails.
เธอมีนิสัยชอบกัดเล็บ
คำพ้องความหมาย:
custompracticeroutinetendencypattern
2.

ชุดนักบวช, เครื่องแต่งกายทางศาสนา

a long, loose garment worn by a monk, nun, or other person who has taken religious vows

ตัวอย่าง:
•
The monk wore a simple brown habit.
พระภิกษุสวมชุดนักบวชสีน้ำตาลเรียบง่าย
•
Nuns often wear a distinctive religious habit.
แม่ชีมักจะสวมชุดนักบวชทางศาสนาที่โดดเด่น
คำพ้องความหมาย:
garbattiredressrobe

กริยา

1.

แต่งกาย, สวมใส่

to dress in a habit

ตัวอย่าง:
•
The novice was habited in white.
ผู้บวชใหม่สวมชุดสีขาว
•
She was habited as a nun for the play.
เธอแต่งกายเป็นแม่ชีสำหรับการแสดง
คำพ้องความหมาย:
clothedressattirerobe
เรียนคำนี้ที่ Lingoland
คำที่เกี่ยวข้อง:
habitablehabitationhabit-formingriding habit