practice
US /ˈpræk.tɪs/
UK /ˈpræk.tɪs/
1.
การปฏิบัติ, การประยุกต์ใช้
the actual application or use of an idea, belief, or method, as opposed to theories relating to it
:
•
It's a good theory, but it won't work in practice.
มันเป็นทฤษฎีที่ดี แต่จะไม่สามารถใช้ได้จริงในทางปฏิบัติ
•
The new policy is still in practice.
นโยบายใหม่ยังคงอยู่ในการปฏิบัติ
2.
ธรรมเนียม, ประเพณี
the customary way of doing something; a habit or custom
:
•
It is common practice to tip waiters in this country.
เป็นธรรมเนียมปฏิบัติทั่วไปที่จะให้ทิปบริกรในประเทศนี้
•
He made a practice of reading before bed.
เขามีนิสัยชอบอ่านหนังสือก่อนนอน
3.
การฝึกฝน, การฝึกซ้อม
repeated exercise in or performance of an activity or skill so as to acquire or maintain proficiency in it
:
•
She needs more practice to improve her piano skills.
เธอต้องการการฝึกฝนเพิ่มเติมเพื่อพัฒนาทักษะการเล่นเปียโน
•
The team has football practice every Tuesday.
ทีมมีการฝึกซ้อมฟุตบอลทุกวันอังคาร
1.
2.
ปฏิบัติ, ประกอบอาชีพ
perform (an activity, custom, or religion) regularly
:
•
He continues to practice his religion despite living abroad.
เขายังคงปฏิบัติศาสนาของเขาแม้จะอาศัยอยู่ต่างประเทศ
•
Doctors must practice medicine ethically.
แพทย์ต้องปฏิบัติทางการแพทย์อย่างมีจริยธรรม